Dzień pierwszy
Przed przyjazdem mieliśmy całą masę rzeczy do załatwienia. Na konwersacji grupowej ustaliliśmy miejsce wylotu oraz zakwaterowania w Leicester. Tym samym, dla części z nas były to początki znajomości, które podczas kongresu kwitły.
25.02.2016 spotkaliśmy się w niewielkim gronie na lotnisku East Midlands, oddalonym o około 40 km od Leicester. Po wspólnie zjedzonym spaghetti rozpoczęliśmy swoją przygodę udając się do rynku, gdzie przez cały wieczór integrowaliśmy się w miejscowych pubach. Nasi tutejsi studenci opowiadali o mieście i pokazali najlepsze puby w okolicy! Wieczór zakończył się bardzo miło, a wszyscy wracając do domów czuliśmy niedosyt swojej wzajemnej obecności.
Dzień drugi
Następnego poranka szczęśliwi oraz pełni energii dotarliśmy na De Montfort University. Uniwersyteccy przedstawiciele powiedzieli nam o uczelni oraz perspektywach po jej ukończeniu. Cierpliwie odpowiadali na masę naszych pytań, a gdy te się wyczerpały, udaliśmy się na zwiedzanie całego kampusu.
De Monfort University funkcjonuje od 1972 roku. Może pochwalić się niesamowitym zapleczem naukowym. Masa nowoczesnych budynków, pełnych sprzętów do dyspozycji studentów, wielopiętrowa biblioteka, w której studenci mogą w skupieniu przygotowywać się do zajęć i egzaminów, a także zawzięcie dyskutować z grupą o projekcie, nad którym akurat pracują! Cały kampus uniwersytecki robi wrażenie, a w szczególności nowoczesne akademiki składające się z jednoosobowych pokojów, których mieszkańcy mogą spotykać się we wspólnym salonie z aneksem kuchennym; własne siłownie, baseny, a nawet ścianki wspinaczkowe. Całość wpisuje się w uroczą okolicę pełną zieleni.
Koło południa wyruszyliśmy do University of Leicester, który stawia mocniej na tradycję, niż nowoczesność w porównaniu z De Monfort University. Piękne, angielskie, stare budownictwo wśród zieleni wygląda imponująco. Dokonaliśmy tam rejestracji, poznaliśmy jeszcze więcej wspaniałych osób, kawą przełamaliśmy lody i udaliśmy się na wykład do Macieja Orłosia.
Maciej Orłoś, polski aktor, dziennikarz i prezenter telewizyjny. Od lat szkoli ludzi jak występować publicznie i właśnie tego dotyczył jego wykład. Opowiadał w sposób niezwykle interesujący o sposobach, które pozwalają utrzymać uwagę publiki; co zrobić, żeby się nie skompromitować, a zabłysnąć oraz kiedy i jak wtrącać żarty, cytaty i anegdoty. Po krótkiej przerwie, która nastąpiła po teoretycznym wykładzie, Pan Orłoś przystąpił do warsztatów.
Polegały na dokonaniu kilkuminutowej prezentacji, którą nagrywano, a po wszystkich wystąpieniach poddano konstruktywnej krytyce. Ochotników było pięciu, a aż troje z nich pełni rolę ambasadora w Smart Prospects! Julia, Kuba i Wojtek poradzili sobie świetnie z zadaniem, nie odbiegając poziomem wypowiedzi od samego prowadzącego.
Po warsztatach organizatorzy zapewnili nam niesamowitą rozrywkę – mieliśmy okazję zintegrować się w pubie The Landsdowne. Rozmawialiśmy z wykładowcami, organizatorami, studentami, którzy studiują w każdym możliwym zakątku Wielkiej Brytanii a także zwykłymi uczestnikami kongresu, co było niesamowicie interesujące. W wyniku tego, poznaliśmy wielu niesamowitych ludzi, którzy zaszczepili w nas ogromną dawkę motywacji oraz umocnili nasze zdanie, że studia w UK są najlepszym wyborem!
Krótko mówiąc – networking na najwyższym poziomie!
Dzień trzeci
Punkt 9:00 kolejnego dnia nastąpiło oficjalne rozpoczęcie kongresu. Przywatali nas: Dyrektor University of Leicester Paul Boyle, Ambasador Polski w Wielkiej Brytanii Witold Sobków, Komitet Organizacyjny Kongresu oraz przedstawicielka urzędu miasta – Manjula Sood.
Po rozpoczęciu mieliśmy okazję uczestniczyć w dyskusji na temat poprawienia sytuacji Polski za granicą. W dyskusji uczestniczyli: Dagmara Chmielewska – posłanka Nowoczesnej, Elżbieta Kardynał – dyrektorka Polskiej Szkoł w Walsall oraz Piotr Dobroniak- człowiek związany z polską kulturą w mediach. Dobrym punktem wystąpienia była dyskusja pomiędzy publiką a mówcami. Część z uczestników w trakcie dyskusji miała swoje pierwsze ‘workshop’y’. Rafał, Michał i Julia mieli przyjemność wziąć udział w zajęciach z team building. Piotr Zaborowski uczył ich jak zjednoczyć zespół, na czym polega aktywne słuchanie i jak ważną rolę w codziennym życiu pełni prawidłowy oddech.
Licealiści mieli okazję porozmawiać z Katarzyną Łanuchą na temat szoku kulturowego, który przeżywamy najczęściej wyjeżdżając do obcego kraju. Podkreślała, że nie wystarczy znać język, ale należy skupić się także na pozawerbalnych aspektach i obcej nam mentalności.
Echem, które przewijało się przez cały czas trwania kongresu, było pytanie jak nakłonić Polaków do powrotu do kraju i co zrobić, by młodzi ludzie chcieli żyć w Polsce, kończąc swoją edukację w UK. Swoje teorie na ten temat zawarło wielu inteligentnych Polaków, między innymi: Jacek Żakowski, Przemysław Czapliński i Edwin Benedyk w Reformie Kulturowej 2020, 2040, 2060. Dyskusje na temat tego, czego Reforma ma dotyczyć, czy należy oddzielić Państwo od instytucji Kościoła, czy w ogóle jest słuszna, toczyły się przez całkiem spory okres czasu. Konkurencyjne hasła głosili: Grzegorz Lewicki, Jan Maciejewski oraz Piotr Trudnowski. Publika miała szansę wybrać warsztaty, w których będą chcieli wziąć udział a także, po połączeniu obu grup, wziąć udział w zawziętej i pełnej emocji dyskusji.
Jak to zwykle bywa, Polak głodny to zły Polak, w związku z tym organizatorzy nie zapomnieli o uzbrojenie się w masę pysznych pierogów. Po ich skonsumowaniu zrobiliśmy sobie zdjęcie grupowe, a następnie uczestnicy rozeszli się po uniwerytecie, by wziąć udział w kolejnych intrygujących workshopach.
W końcu wystąpił długo wyczekiwany punkt programu. W sobotę wieczorem odbył się uroczysty bankiet, z okazji którego panie wystroiły się w długie, piękne suknie, a spotkanie mężczyzny nie pod krawatem graniczyło z cudem. Kulturalnie prowadzone rozmowy przy lampce wina trwały długie godziny, których zwieńczeniem było podanie wyniku wyborów przeprowadzonych tego samego wieczoru. Wydarzyła się rzecz niezwykła, bowiem pierwszy raz w historii, dwie uczelnie dostały identyczną ilość głosów. Rzut monetą zadecydował, że następny kongres odbędzie się w Cambridge, a studenci z UCL w Londynie będą musieli trochę poczekać na swoją kolej…
Po bankiecie pełnoletni uczestnicy udali się na dalszą część integracji w pobliskim klubie, gdzie organizatorzy zadbali nawet o polską oprawę muzyczną.
Pożegnanie
Po emocjonującej nocy przyszedł dzień pożegnań. Ostatnia wspólna pizza, ostatnie wspólne południe i wieczór w Leicester, które jest idealnym miejscem na spacery. W niedzielne popołudnie ulice są raczej puste, a nieliczne otwarte kawiarnie i puby są przepełnione. Życie spowalnia, ludzie rozmawiają i czekają na pełen emocji tydzień. Mieliśmy szczęście co do pogody. Trzeba przyznać, że centrum skąpane promieniami słońca robi duże wrażenie.. Każdy z nas wrócił do Polski, do Leeds, do Bradford, albo do swojego mieszkania w Leicester, gdzie mogliśmy w spokoju powspominać pełen emocji weekend.
Dzięki temu wyjazdowi, nawiązaliśmy całą masę wspaniałych znajomości, które w dalszym ciągu trwają. W planach mamy kolejne spotkania oraz kolejny wspólny (już dziesiąty) kongres w Cambridge, który odbędzie się 27-29 stycznia 2017 roku!
Do zobaczenia!